رنگي رنگي

روانکاوي تلفني از جمله روش هايي است که مي تواند در پروسه روانکاوي فرد موثر واقع شود. اين کار توسط روانشناس آنلاين انجام مي شود. اما اين روند چگونه مي تواند بر بروز عواطف فرد و در صورت بيمار بودن، درمان فرد بپردازد؟

اولين بار استفاده از تلفن براي جلسه هاي روان درماني در سال 1950 اتفاق افتاد. در آن زمان اين تصميم گرفته شد که به بيماراني کمک کند که به دلايلي مايل به حضور در جلسات حضوري درماني نبودند يا به هر دليلي دسترسي به آنها ممکن نبود. اين روش، روشي نوين محسوب مي شد اما عيوبي هم داشت. از جمله اين که برخي درمانجويان به خطوط تلفني اعتماد کافي نداشتند و نگران شنود شدن آن بودند. و يا نويزهاي اضافي سبب مي شد که روان درمانگر به آساني نتواند پروسه درمان را پيش ببرد. ضمن آن که بيماري هاي رواني گاهي علايم باليني نيز دارند و روان درمانگر لازم است از آنها نيز آگاه باشد. در حالي که در مکالمه تلفني اين فرصت فراهم نمي شد.

نکته مهم در تماس هاي تلفني اين است که ارتباط چشمي در آن وجود ندارد. روانکاو تنها از طريق شنيداري با درمانجو در ارتباط است و اين امر مي تواند فضاي روزهاي نخستين زندگي در رحم را براي فرد تداعي کند. چرا که در آن روزها نيز تنها ارتباط جنين از طريق بند ناف بوده و از طريق شنيدن صداهاي محيط مي تواند نسبت به آنچه در پيرامونش مي گذرد آگاهي پيدا کند. در روش روانکاوي غيرحضوري، تلاش رواندرمانگر به شنيدن صداها و تشخيص عواطف و روحيات از اين طريق معطوف مي شود و خبري از ديدار حضوري نيست. در اين موارد تنها تن صداي مراجع و درمانگر است که مي تواند روند پروسه درمان را شکل بدهد.

حقيقت اين است که در اين شرايط روانشناس آنلاين در کانادا نمي تواند علايم جسمي مراجع را رويت کند اما مي تواند برخي نشانه ها مانند تن صدا، لکنت زبان، گريه، تنگي نفس و. را بشنود. اين موارد نيز خود به خود مي تواندد حقايقي را براي وي افشا کنند. بنابراين در روانشناسي تلفني ما بسياري نشانه هاي ناخودآگاه را خواهيم داشت. انواع لغزش کلامي، مسائل مرتبط با لحن بيان کلمات و مواردي از اين قبيل که براي تشخصي و درمان فرد حائز اهميت است. موارد ناخودآگاه همان طور که زيگموند فرويد نيز بر آن صحه مي گذارد، در تشخيص مسائل رواني مي توانند از بسياري از علايم ديداري دقيق تر عمل کنند.

برخي از مراجعان در برابر درمان (چه جلسات حضوري و چه جلسات تلفني يا آنلاين) مقاومت مي کنند. دليل اين مقاومت چيزي جز اضطراب نيست. بسياري از افراد تاريخ جلسات را فراموش مي کنند، يا درخواست هاي زيادي براي تغيير زمان جلسات دارند. گاهي براي گذر زمان جلسه سکوت اختيار مي کنند يا به پاسخگويي ساير تماس ها مي پردازند. حتي بعضي افراد اصرار دارند که جلسات آنلاين تنها به صورتي صوتي برگزار شود تا مجبور به نشان دادن چهره خود نباشند! تمامي اين موارد مي تواند به دليل نگراني مراجع از برقراري ارتباط با رواندرمانگر نشات بگيرد. اين نکته اي است که درمانگر خود نيز بر آن واقف است و بر نحوه درمان وي اثر خواهد گذاشت.

ويژگي مثبت روانکاوي تلفني روانشناس ايراني در سوئد در اين است که براي افرادي که تروماهاي جدي در زندگي داشته اند مناسب تر است. اين افراد اگر دچار ترس يا خجالت از برخورد با درمانگرخود باشند، در جلسات غيرحضوري اضطراب کمتري را تجربه مي کنند. در گذشته اين روش درماني، در مواقعي مانند مسافرت ها، بيماري هاي موقتي و نقل مکان بسيار مفيد بود. در دو سال اخير نيز با شيوع ويروس کرونا اين شيوه به ياري مراجعين و درمانگران آمد تا بدون نگراني از امکان ابتلا به کوويد 19 جلسات درماني خود را برگذار کنند.

اين در حالي است که مکالمه تلفني بدون ديدن تصوير درمانگردر برخي مراجعين مانند افراد داراي اختلال شخصيت مرزي که امکان داشتن تمايلات خودکشي در آنها وجود دارد و يا مراجعيني که در صورت عدم رويت چهره درمانگر دچار اضطراب مي شوند، ممکن است دشواري هايي را ايجاد نمايد. با اين وچود روانکاو حرفه اي مي تواند در حرفه خود به نوعي عمل کند که محدوديت ها و دشواري هاي موجود را از سر راه بردارد.

و در پايان مي توان گفت تکنولوژي و نوآوري تنها گزينه اي هستند که بشر مدرن براي عبور از مشکلات مشاغل سنتي بايد به آن ها روي بياورد. يکي از ارزشمندترين نتايج تکنولوژي، بهره گيري از آن در راه درمان بيماران است. روشي که با شکل گرفتن پاندمي بيش از پيش مورد نظر صاحبنظران قرار گرفت و پس از اين نيز مي بايست بيش از پيش بر آن تکيه کنيم و به آن اعتماد داشته باشيم.